Czcigodny Sługa Boży kard. August Hlond
(1881-1948)kardynał; w latach 1926-1948;
Prymas Polski
Założyciel Towarzystwa Chrystusowego; salezjanin
Kalendarium życia
Kalendarium życia kard. Augusta
1881
5 lipca - dzień urodzenia w Brzęczkowicach, dzielnicy Mysłowic; syn Jan, dróżnika kolejowego i Marii Imiela.
10 lipca - Chrzest w kościele parafialnym p.w. NMP w Mysłowicach, z rąk proboszcza ks. Edwarda Klemmanna. Otrzymał imiona August Józef. Rodzice chrzestni: Jan Sorek i Maria Cieślik.
1887
kwiecień - rozpoczyna naukę w szkole podstawowej w Zawodziu, później w Chorzowie i Brzezince.
1893
kwiecień - wstępuje do gimnazjum w Mysłowicach; pierwsza Komunia św. w kościele parafialnym.
7 lipca - opuszcza gimnazjum w Mysłowicach.
26 października - przyjeżdża wraz ze starszym bratem Ignacym do zakładów salezjańskich w Valsalice pod Turynem, gdzie rozpoczyna pierwszą klasę gimnazjum pod kierunkiem ks. W. Grobelnego.
1894
1 sierpnia - udaje się z liczną grupą polskiej młodzieży do Lombriasco, gdzie kończy czwartą klasę gimnazjum.
1895
18 sierpnia - przyjmuje z rąk bpa Jakuba Costamagna, misjonarza salezjańskiego, sakrament bierzmowania; przyjmuje imię Tomasz.
1896
13 października - wstępuje do Towarzystwa salezjańskiego.
12 listopada - otrzymuje sutannę zakonną z rąk bł. ks. Michała Rua, przełożonego generalnego Towarzystwa Salezjańskiego.
1897
3 października - składa na ręce bł. ks. Michała Rua wieczyste śluby zakonne; później wyjeżdża na studia do Rzymu.
1900
10 lipca - otrzymuje doktorat z filozofii na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie.
wrzesień - przyjeżdża do Oświęcimia i roli wychowawcy i nauczyciela.
1904
15 września - składa egzamin maturalny w Szóstym Cesarsko-Królewskim gimnazjum we Lwowie.
17 grudnia - otrzymuje z rąk bpa Anatola Nowaka tonsurę i niższe święcenia.
1905
18 marca - otrzymuje z rąk bpa Anatola Nowaka święcenia subdiakonatu w kościele Nawrócenia św. Pawła na Stradomiu w Krakowie.
12 czerwca - zapisał się na Wydział Filozoficzny Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie.
9 lipca - przyjmuje z rąk bpa Anatola Nowaka święcenia diakonatu w katedrze wawelskiej w Krakowie.
23 września - przyjmuje z rąk bpa Anatola Nowaka w kościele Sióstr Wizytek w Krakowie święcenia kapłańskie.
24 października - wyjeżdża do Krakowa i obejmuje funkcję kapelana Schroniska dla chłopców ufundowanego przez Księcia Aleksandra Księcia Lubomirskiego.
1907
26 czerwca -zostaje mianowany przełożonym placówki salezjańskiej w Przemyślu.
12 lipca - przerywa uczęszczanie na Wydział Filozoficzny Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Był zapisany w poczet studentów w latach 1905/6 oraz 1906/7. Zaliczył 4 semestry.
1909
17 czerwca - zostaje dyrektorem zakładu salezjańskiego w Wiedniu.
2 października - przerywa uczęszczanie na wykłady na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu we Lwowie. Łącznie zaliczył w roku akademickim 1908/9 2 semestry.
1916
1 listopada - zostaje powołany na radcę inspektorialnego prowincji austriacko-węgierskiej.
1919
1 grudnia - zostaje mianowany przez przełożonego generalnego ks. Pawła Alberę inspektorem prowincji austriacko-węgierskiej.
1921
26 lutego - otrzymuje przepustkę upoważniającą do wjazdu na teren Górnego Śląska na głosowanie plebiscytowe.
1922
kwiecień - bierze udział w XII Kapitule Generalnej.
7 listopada - papież Pius XI mianuje go administratorem apostolskim Górnego Śląska.
17 grudnia - ingres do prokatedry pw. Św. Piotra i Pawła w Katowicach.
17 grudnia - wydaje pierwszy list pasterski do wiernych administracji apostolskiej: Zaślubiny ze Śląskiem.
1923
24-26 czerwca - po raz pierwszy bierze udział w konferencji episkopatu na Jasnej Górze w Częstochowie.
8-10 września - inauguruje II Zjazd katolicki w Królewskiej Hucie.
9 września - powołuje do życia tygodnik katolicki "Gość Niedzielny", mianuje pierwszym redaktorem ks. Teodora Kubinę.
1924
18 stycznia - wydaje list pasterski: O Ojcu Świętym.
1 marca - publikuje list pasterski: O życie katolickie na Śląsku.
15 maja - prowadził pieszą pielgrzymkę z Katowic do Częstochowy.
sierpień - powołał Diecezjalny Sekretariat dla spraw dobroczynności.
3-8 września - inauguruje i przewodniczy obradom na III Zjeździe Katolickim w Katowicach przy udziale kard. Edmunda Dalbora i innych biskupów z Polski.
1925
15 sierpnia - przeprowadza koronację Matki Bożej w Piekarach Śląskich. Koronatorem był nuncjusz apostolski abp Wawrzyniec Lauri.
14 grudnia -otrzymuje nominację na pierwszego biskupa diecezji katowickiej.
1926
3 stycznia - konsekracja bpa Hlonda w prokatedrze katowickiej. Konsekratorami byli: kard. Aleksander Kakowski, ks. bp Stanisław Łukomski i ks. bp Anatol Nowak.
22 stycznia - ustanawia kapitułę katedralną na mocy bulli Piusa XI "Divina disponente clementia". Prepozytem został mianowany ks. Prał. Jan Kapica.
2 lutego - współkonsekruje wraz z ks. abpem Adamem Sapiehą i bpem Augustynem Łosińskim na Jasnej Górze, ks. bpa Teodora Kubinę, ordynariusza diecezji częstochowskiej.
16-18 lutego - uczestniczy w pogrzebie kard. Edmunda Dalbora Prymasa Polski w Gnieźnie i Poznaniu.
24 czerwca - papież Pius XI prekonizuje bpa Augusta Hlonda na arcybiskupa gnieźnieńskiego i poznańskiego oraz Prymasa Polski.
2 października - obejmuje per procuratorem w osobie ks. Prał. Stanisława Janasika, rektora Wyższego Seminarium Duchownego w Poznaniu obie archidiecezje.
10 października - odbywa ingres do katedry gnieźnieńskiej.
17 października - udziela święceń kapłańskich w bazylice gnieźnieńskiej ks. Nawrotowi i ks. Witoldowi Gronkowskiemu.
17 października - w godzinach popołudniowych odbywa ingres do katedry poznańskiej.
24 października - konsekruje w bazylice gnieźnieńskiej ks. bpa Arkadiusza Lisieckiego ordynariusza diecezji śląskiej w asyście ks. bpa Antoniego Laubitza i ks. bpa Stanisława Okoniewskiego.
6 listopada - otwiera VI Zjazd Katolików w Poznaniu i wygłasza programowe przemówienie: Kryzys duszy polskiej.
1927
13 czerwca - eryguje Katolicką Szkołę Społeczną w Poznaniu.
20 czerwca - kreowany kardynałem. Piuskę kardynalską otrzymuje trzy dni później w pałacu Prymasowskim w Poznaniu z rąk hr. Canale Massuci di Verolengo, kapitana gwardii papieskiej.
29 czerwca - z rąk Prezydenta RP prof. Ignacego Mościckiego otrzymuje biret na zamku Królewskim w Warszawie.
2 lipca - bierze udział w koronacji obrazu Matki Boskiej Ostrobramskiej w Wilnie, dokonanej przez kard. Aleksandra Kakowskiego w obecności Prezydenta RP i marszałka Józefa Piłsudskiego.
28 września - inauguruje Międzynarodowy Akademicki Kongres Misyjny w Poznaniu.
14 listopada - otwiera w seminarium duchownym w Poznaniu kurs duszpasterski zorganizowany przez Związek Kapłanów "Unitas".
22 grudnia - z rąk Piusa XI otrzymuje w kaplicy Sykstyńskiej w Watykanie kapelusz kardynalski.
1928
15 stycznia - obejmuje kościół tytularny Matki Bożej Pokoju w Rzymie.
15-18 czerwca - bierze udział w Kongresie Eucharystycznym we Lwowie.
24 czerwca - koronuje w obecności nuncjusza apostolskiego abp Franciszka Marmaggiego cudowny obraz Matki Boskiej na Świętej Górze w Gostyniu.
26 czerwca - przewodniczy IV Konferencji Episkopatu Polski, po raz pierwszy jako Prymas Polski. Uczestniczył także kard. Franciszek Marmaggi.
29 czerwca - 1 lipca - bierze udział w Kongresie Eucharystycznym w Łodzi.
1929
4 lipca - bierze udział z delegacją polską w jubileuszowych uroczystościach ku czci św. Wacława w Pradze czeskiej.
17 lipca - 9 sierpnia - bierze udział w uroczystościach jubileuszowych w Sztokholmie ku czci św. Ansgara, patrona Szwecji i odwiedza polskich wychodźców.
5 września - otwiera Ogólnopolski Zjazd Katolickich Związków Polek w Poznaniu i omawia stosunek Akcji Katolickiej i Episkopatu do tych stowarzyszeń.
8 września - otwiera X Zjazd Katolicki w Poznaniu przemówieniem: O położeniu i zadaniach Kościoła w Polsce.
10 września - inauguruje Kongres Muzyki Kościelnej w Poznaniu.
12 września - bierze udział w zebraniu organizacyjnym "Stowarzyszenia Opieki Polskiej nad Rodakami na Obczyźnie" (w prymasowskim pałacu w Poznaniu) przy udziale hr. Adolfa Bnińskiego, Anny Smoczyńskiej, ks. dra Stanisława Janickiego i innych
20 września - przyjmuje delegata apostolskiego Bułgarii ks. abpa Anioła J. Roncalli (później pap. Jana XXIII). i wydaje na jego cześć przyjęcie w pałacu prymasowskim w Poznaniu.
1930
7-11 maja - bierze udział w Międzynarodowym Kongresie Eucharystycznym w Kartaginie.
1 czerwca - odprawia Mszę św. Pontyfikalną w farze poznańskiej z okazji beatyfikacji ks. Jana Bosko, założyciela zgromadzenia salezjańskiego oraz bierze udział w uroczystej akademii w auli Uniwersytetu Poznańskiego
26 czerwca - inauguruje Krajowy Kongres Eucharystyczny w Poznaniu w obecności legata papieskiego nuncjusza apostolskiego abp Franciszka Marmaggi.
29 czerwca - Zakończenie kongresu uroczystą procesja teoforyczną i nabożeństwem pontyfikalnym na Stadionie z kazaniem bpa Leona Wetmański.
14-25 sierpnia - bierze udział w uroczystościach ku czci św. Emeryka w Budapeszcie i poświęca kościół polski pw. Najświętszej MP Wspomożycielki w dzielnicy Kobanya.
12 października - poświęca kościół polski w Londynie w obecności kard. Bournea.
9 listopada - otrzymuje od Prezydenta RP Ignacego Mościckiego Order Orła Białego.
24 listopada - powołuje do życia Instytut Naczelny Akcji Katolickiej w Poznaniu i Archidiecezjalny Instytut Akcji Katolickiej.
1931
11-12 kwietnia - bierze udział w Kongresie Akademickich Sodalicji Mariańskich w Krakowie z okazji 1500-lecia Soboru Efeskiego.
26 maja - Pius XI mianuje kard. Augusta Hlonda protektorem polskiej emigracji na cały świat.
2 lipca - koronuje cudowny obraz Matki Bożej w Borku.
1932
Środa Popielcowa - wydaje list pasterski: O zadaniach katolicyzmu wobec walki z Bogiem.
23 kwietnia - wydaje list pasterski: O chrześcijańskie zasady życia państwowego.
22-26 czerwca - bierze udział w Międzynarodowym Kongresie Eucharystycznym w Dublinie.
22 sierpnia - udziela błogosławieństwa prymasowskiego o. Ignacemu Posadzemu, wyruszającemu wraz z kilkoma kandydatami do Potulic. Początek istnienia założonego przez siebie zgromadzenia zakonnego Towarzystwo Chrystusowe dla Wychodźców w Potulicach.
8 września - wydaje dekret erygujący zgromadzenie zakonne na prawach diecezjalnych Towarzystwo Chrystusowe dla Wychodźców w Potulicach.
24 września - wydaje odezwę: W sprawie bezrobotnych.
30 października - poświęca Pomnik Wdzięczności ku czci Serca Jezusowego w Poznaniu.
1933
3 stycznia - inauguruje akademię ku czci Świętej Rodziny w Poznaniu.
1 marca - wydaje list pasterski: O życiu parafialnym.
19 marca - konsekruje w Królewskiej Hucie ks. bpa Józefa Gawlinę, biskupa polowego. Współkonsekratorami byli: ks. bp Stanisław Adamski i ks. bp Władysław Tymieniecki.
4 kwietnia - otrzymuje brazylijski Krzyż Wielki Orderu Narodowego Krzyża Południa.
20 kwietnia - odbywa audiencję z Ojcem Świętym Piusem XI.
21 kwietnia - konsekruje w Rzymie w Bazylice Najświętszego Serca Jezusowego ks. bpa Józefa Cognatę, salezjanina. Współkonsekratorzy: ks. bp Luigi Maria Olivares, ks. bp Romolo Genuardi.
24 czerwca - podczas Zjazdu Katolickiego w Wągrowcu odsłania pomnik ku czci ks. Jakuba Wujka.
2 lipca - uczestniczył w modlitwach w intencji beatyfikacji królowej Jadwigi, na uroczystej akademii mówił o znaczeniu Jadwigi dla dzisiejszych czasów.
25 lipca - udał się do Mołodowa by przeprowadzić rekolekcje dla ziemiaństwa.
12-16 sierpnia - bierze udział w uroczystościach w Nitrze na Słowacji z okazji 1100-lecia chrześcijaństwa.
10-13 września - przewodniczy pielgrzymce około 600 osobowej z Katowic do Wiednia oraz bierze udział w uroczystościach wiedeńskich z okazji 250 rocznicy odsieczy Wiednia.
12 września - Odprawia uroczystą Mszę św. na Kahlenbergu. Kazanie wygłosił bp Stanisław Okoniewski.
30 listopada - powołuje do życia Radę Społeczną przy Prymasie Polski w Poznaniu.
23 grudnia - po raz pierwszy wygłasza przez radio przemówienie wigilijne dla kraju i emigrantów.
1934
21 lutego - wydaje wspólny list Episkopatu Polski: O ducha chrześcijańskiego w Polsce.
1-3 kwietnia - bierze udział w kanonizacji św. Jana Bosko w Rzymie.
26 maja - 10 czerwca - składa wizytę biskupom francuskim oraz odwiedza polskie ośrodki emigracyjne we Francji.
3 lipca - uczestniczy w obradach Rady Naczelnej Zjednoczenia Katolickiej Młodzieży Polskiej.
8 sierpnia - bierze udział w II Zjeździe Polaków z zagranicy w Warszawie i wita uczestników w gmachu Sejmu Polskiego.
28 sierpnia - inauguruje Międzynarodowy Kongres Tomistyczny w Poznaniu.
20 września - udaje się na Międzynarodowy Kongres Eucharystyczny do Buenos Aires.
8-17 października - uczestniczy w Kongresie, przewodniczy sekcji polskiej oraz odwiedza polskie ośrodki emigracyjne w Argentynie.
22 października - wygłasza przemówienie w kościele św. Józefa w Rio de Janeiro. Otrzymuje order "Krzyża Południa".
23 października - wraz z bpem Karolem Radońskim uczestniczy w spotkaniu pod pomnikiem Serca Jezusowego na górze Corcovado.
19 listopada - koronuje cudowny obraz Matki Bożej Pokoju w kościele tytularnym w Rzymie.
1935
12 marca - wydaje list pasterski: Z życia Kościoła Chrystusowego.
27 czerwca - wygłasza przemówienie do katolików czeskich w Pradze podczas Zjazdu Katolickiego.
29-30 czerwca - otwiera jako legat Ojca Świętego Piusa XI Krajowy Kongres Eucharystyczny w Lublanie i wygłasza przemówienie.
8 lipca - odsłania w kaplicy Serca Jezusowego w katedrze poznańskiej pomnik ku pamięci abpa Floriana Stablewskiego, który został wykonany przez artystę Władysława Marcinkowskiego.
2-6 września - uczestniczy i przemawia podczas I Studium Katolickim w Poznaniu poświęconym rodzinie.
10 października - wydaje list pasterski: O kościelnych sprawach majątkowych.
1936
13 lutego - wygłasza przemówienie radiowe w sprawie bezrobotnych.
29 lutego - wydaje list pasterski: O katolickie zasady moralne.
17 marca - otwiera Zjazd Asystentów Kościelnych Akcji Katolickiej w Poznaniu.
5 maja - uczestniczy w uroczystościach ku czci św. Stanisława z okazji 900-lecia urodzin w Szczepanowie.
5 maja - wydaje pismo okolicznościowe: Walka duchów.
24 maja - bierze udział w pielgrzymce studentów na Jasną Górę i przyjmuje od nich ślubowanie wierności wierze.
30 maja - 7 czerwca - na zaproszenie kard. Verdier uczestniczy w jubileuszu 50-lecia związku francuskiej młodzieży katolickiej i 100-lecia istnienia Polskiej Misji Katolickiej w Paryżu.
7 czerwca - bierze udział i przemawia podczas uroczystej akademii z okazji 100-lecia Polskiej Misji Katolickiej we Francji.
24-26 sierpnia - uczestniczy w obradach I Polskiego Synodu Plenarnego na Jasnej Górze, który się odbył pod przewodnictwem legata papieskiego kard. Franciszka Marmaggiego.
1 września - inauguruje II Studium Katolickie w Wilnie poświęcone wychowaniu młodzieży.
12 września - uczestniczy oraz wygłasza przemówienie podczas Zjazdu Katolickiego w Malines.
26 września - przewodniczy pielgrzymce Związku Kobiet Katolickich na Jasnej Górze i przyjmuje ślubowanie wierności wierze.
17 października - poświęca kamień węgielny pod budowę Seminarium Zagranicznego w Poznaniu.
24 października - uczestniczy w uroczystej akademii ku czci Chrystusa Króla i 10-lecia rządów prymasowskich.
4 listopada - przemawia na posiedzeniu Komitetu Pomocy Bezrobotnym w ratuszu poznańskim.
10 listopada - uczestniczy w uroczystym wręczeniu buławy marszałkowskiej gen. Edwardowi Rydz-Śmigłemu na placu zamkowym w Warszawie.
- w tym roku otrzymuje także jugosłowiański Order Orła Białego.
1937
2 marca - otwiera II Zjazd Księży Asystentów Akcji Katolickiej w Poznaniu.
15 kwietnia - uczestniczy w uroczystościach z okazji złotego jubileuszu profesji zakonnej M. Urszuli Ledóchowskiej w Pniewach.
29 maja - uczestniczy w złotym jubileuszu kapłaństwa abp Józefa Teodorowicza we Lwowie i bierze udział w koronacji obrazu MB w Stanisławowie.
1 czerwca - przewodniczy pielgrzymce ziemiaństwa z całego kraju. Uczestniczyło ok. 4000 osób, w tym przedstawiciele wielkich rodów książęcych i magnackich.
25 czerwca - jako legat papieski inauguruje Międzynarodowy Kongres Chrystusa Króla w Poznaniu w obecności 3 kardynałów i kilkudziesięciu biskupów krajowych i zagranicznych.
26 czerwca - eryguje wieczystą kaplicę Najświętszego Sakramentu w farze poznańskiej.
29 czerwca - zamyka Międzynarodowy Kongres Chrystusa Króla w Poznaniu.
11 września - przemawia na Międzynarodowym Kongresie Antyalkoholowym w Warszawie.
18 września - uczestniczy w Zjeździe Związku Katolickiego Mężów na Jasnej Górze.
1938
12 stycznia - bierze udział i wygłasza przemówienie podczas II Kongresie Związku Misyjnego Duchowieństwa w Poznaniu, odprawia Mszę św. w Złotej Kaplicy w katedrze poznańskiej.
12 lutego - wydaje odezwę w związku z kanonizacją św. Andrzeja Boboli.
21 marca - uczestniczy w uroczystościach z okazji złotego jubileuszu kapłaństwa bpa Antoniego Laubitza w Gnieźnie.
1 maja - w uroczystość odpustową ku czci św. Wojciecha w Gnieźnie dokonuje odsłonięcia pomnika kard. Edmunda Dalbora
14 maja - inauguruje IV Zjazd Delegatów Katolickiego Związku Robotników w Poznaniu.
22-29 maja - uczestniczy w Międzynarodowym Kongresie Eucharystycznym w Budapeszcie. Wygłasza przemówienie w języku węgierskim.
29 sierpnia - uczestniczy z pielgrzymką rolników wielkopolskich w Mszy Św. na Jasnej Górze. Przyjmuje od nich ślubowanie.
5 września - inauguruje IV Studium Katolickie w Katowicach poświęcone posłannictwu katolicyzmu polskiego.
8 listopada - eryguje Instytut Wyższej Kultury Religijnej w Poznaniu.
25 listopada - uczestniczy w Zlocie Katolickiej Młodzieży Męskiej na Jasnej Górze. Przyjmuje od uczestników ślubowanie.
1939
11 lutego - uczestniczy i przemawia podczas uroczystej żałobnej na akademii po śmierci Piusa XI.
marzec - bierze udział w konklawe oraz w koronacji Piusa XII w bazylice św. Piotra w Rzymie.
11 marca - przemawia przez Radio Watykańskie w przeddzień uroczystej koronacji pap. Piusa XII.
27 kwietnia - spotkanie z Wojciechem Korfantym, który wrócił z przymusowej emigracji we Francji.
28 maja - uczestniczy w Jubileuszowym Zlocie Młodych Polek w Poznaniu.
9 lipca - koronuje statuę Matki Bożej Jazłowieckiej w Jazłowcu. W uroczystości uczestniczyło 6 biskupów, przedstawiciele władz cywilnych, 14 pułk ułanów jazłowieckich i ok. 40 tyś pątników.
28 lipca - otwiera jako legat papieski Międzynarodowy Kongres Chrystusa Króla w Lublanie.
30 lipca - celebruje uroczystą Msze św. Pontyfikalną na zakończenie Międzynarodowego Kongresu Chrystusa Króla. Wygłasza przemówienie w pięciu językach.
1-20 sierpnia - przeprowadza kurację w Bagnoles we Francji.
22 sierpnia - w obliczu zbliżającej się wojny wraca do Poznania. Udziela wywiadu dziennikowi Le Soir.
31 sierpnia - bierze udział w posiedzeniu komisji prawnej episkopatu w Warszawie.
1 września - wybuch II wojny światowej. Kardynał jest w Poznaniu.
4 września - wyjeżdża o godz. 1.30 w nocy na wcześniej zwołane nabożeństwo w intencji Ojczyzny do Warszawy, które miało być odprawione przy udziale episkopatu i najwyższych dostojników państwowych. Po nim nie może już powrócić do Poznania.
14 września - wyjeżdża z misją do Rzymu. Opuszcza kraj.
14-15 września - znajduje się w Bukareszcie. Wyjeżdża do Rzymu przez Jugosławię, Triest.
19 września - przyjeżdża do Rzymu, witany przez przedstawiciela Stolicy Apostolskiej, przełożonych generalnych: jezuitów i salezjanów, ambasadorów i Polonię we Włoszech.
21 września - uczestniczy w audiencji u Ojca Świętego Piusa XII.
28 września - wygłasza przemówienie przez Radio Watykańskie do narodu polskiego: Nie zginęłaś Polsko.
30 września - bierze udział w audiencji dla Polaków w Castel Gandolfo i jest na drugiej prywatnej audiencji u Piusa XII.
4 listopada - wygłasza przez Radio Watykańskie przemówienie poświęcone polskim Zaduszkom.
21 listopada - publikuje artykuł pt. Klęska Polski a Kościół.
24 grudnia - wygłasza na falach Radia Watykańskiego wigilijne przemówienie do Polaków w kraju i wychodźców rozsianych po świecie.
1940
6 stycznia - wydaje anonimowo relację o prześladowaniu Kościoła katolickiego w archidiecezjach gnieźnieńskiej i poznańskiej (drukiem Poligloty Watykańskiej) pt. "Sytuacja religijna archidiecezyj gnieźnieńskiej i poznańskiej" - w językach włoskim, francuskim, angielskim i hiszpańskim
17 kwietnia - wręcza Ojcu Świętemu Piusowi XII relację o położeniu Kościoła katolickiego w Polsce.
7 czerwca - odbywa pożegnalną audiencję u pap. Piusa XII.
9 czerwca - wyjeżdża do Marsylii, stamtąd Lourdes
11 czerwca - przybywa do Lourdes i zamieszkuje w pałacu biskupim u mons. Jerzego Choquet, do chwili przeniesienia się do Hautecombe.
1941
9 kwietnia - celebruje Mszę św. i udziela Komunii św. wielkanocnej na zakończenie rekolekcji w Bazylice górnej M. B. w Lourdes.
1942
maj - publikuje i wydaje list: Problem religijny jutrzejszego świata.
14 maja - odprawia uroczystą Mszę św. w 25-lecie sakry biskupiej Piusa XII w górnej bazylice i bierze udział w akademii w hotelu Saint Louis.
grudzień - publikuje i wydaje list: Gdy przyjdzie pełnia czasów.
1943
6 czerwca - przenosi się do Sabaudi do opactwa benedyktyńskiego w Hautecombe nad jeziorem Bourget. Ukazuje się bezimienna relacja o prześladowaniu Kościoła katolickiego w Polsce(pióra kard. Hlonda) pt. Defi (w zeszytach Cahiers du Temoignage Chretien XIII-XIV).
21 września - bierze udział w benedykcji opata Dupriez w Hautecombe, dokonanej przez abpa Chambery, Mons. Pierre-Marie Durieux
1944
3 lutego - tajna policja niemiecka aresztuje prymasa i przewozi go razem z ks. Bolesławem Filipiakiem do Paryża.
4 lutego - zostaje przywieziony do aresztu Gestapo w Paryżu, gdzie próbuje się nakłonić go do współpracy i wydania oświadczenia wzywającego naród by wystąpił przeciw ZSSR.
5 kwietnia - internowany w Bar-le-Duc (dep. Meuse).
30 sierpnia - przyjazd do Wiedenbrück (Westfalia) do klasztoru niemieckich sióstr
1945
1 kwietnia - uwolnienie kard. Hlonda z rąk niemieckich przez armię amerykańską.
8 kwietnia - wylot samolotem do Paryża.
24 kwietnia - wyjazd do Rzymu przez Neapol
7 lipca - oświadcza że "powraca do kraju by goić rany, które Kościołowi zadała wojna"; wydając deklarację do Polaków za granicą.
8 lipca - otrzymuje od ojca św. Piusa XII nadzwyczajne pełnomocnictwa za pośrednictwem kongregacji dla spraw nadzwyczajnych pod nr 4167/45.
10 lipca - wyjeżdża do Polski z ks. Bolesławem Filipiakiem i ks. Antonim Baraniakiem przez Florencję, Innsbruck, Monachium, Pragę, Kłodzko, Wrocław i Rawicz.
20 lipca - przyjeżdża do Poznania po 5 latach nieobecności i zamieszkuje na plebani parafii Matki Bożej na Łazarzu.
22 lipca - po raz pierwszy po powrocie odprawia Mszę św. pontyfikalną w farze poznańskiej i wygłasza kazanie dla wiernych.
Sierpień - wizytuje ośrodki duszpasterskie i przeprowadza konsultacje o sposobie rozwiązania problemów kościelnych. Otrzymuje akty rezygnacji ordynariuszy diecezji niemieckich na wschód od Odry co pozwala zorganizować administrację apostolską na Ziemiach Zachodnich.
15 sierpnia - ustanawia organizację kościelną na Ziemiach Zachodnich i Północnych, powołując pięć administracji apostolskich z administratorami na czele w osobach ks. Karola Milika - Wrocław, ks. Edmunda Nowickiego - Gorzów, ks. Bolesława Kominka - Opole, ks. Teodora Benscha - Warmia i Mazury, ks. Andrzeja Wronkę - Gdańsk - dekretem wydanym w Gnieźnie tego dnia w święto Wniebowzięcia N.M.P.
20-21 października - pobyt w parafii w Szamotułach. Udziela sakramentu bierzmowania 850 osobom.
28 października - uczestniczy w manifestacji ku czci Chrystusa Króla na palcu Wolności w Poznaniu i wygłasza programowe przemówienie pt.: "Kościół katolicki w Polsce wobec zagadnień chwili".
31 października - 1 listopada - wizytuje parafię w Lesznie. Udziela sakramentu bierzmowania 4 grupom wiernych w łącznej liczbie 2135.
2 listopada - przyjmuje z wizytą p. Michała Zylberberga profesora gimnazjum i rabina z Warszawy.
3-4 listopada - wizytacja w parafii w Krotoszynie. Udzielił 3000 wiernych sakramentu bierzmowania.
6 listopada - przyjmuje z wizytą p. Jerzego Braun z Krakowa.
22 listopada - przyjmuje z wizytą p. Strauber - prezes Komitetu Żydowskiego w Poznaniu.
25 listopada - przywraca do kultu prymasowską bazylikę gnieźnieńską i wygłasza homilię: Wymowa dziejów. Udziela święceń diakonatu 32 alumnom.
5 grudnia - zwołuje na Jasną Górę i przewodniczy obradom wyższych przełożonych zakonów męskich.
1946
13 stycznia - wygłasza na akademii ku czci św. Rodziny w auli Uniwersytetu Poznańskiego odczyt pt. "Zagadnienie rodziny chrześcijańskiej".
24 stycznia - przewodniczy obradom w Krakowie wyższych przełożonych zakonów żeńskich.
4 marca - rezygnuje z arcybiskupstwa poznańskiego i zostaje metropolitą warszawskim, zatrzymuje stolicę prymasowską.
12 maja - konsekruje na Jasnej Górze ks. bpa Stefana Wyszyńskiego, przyszłego prymasa Polski. Współkonsekratorzy: ks. bp Karol Radoński i ks. bp Stanisław Czajka z Częstochowy.
18-19 maja - bierze udział w uroczystościach kaliskich z okazji 150-lecia koronacji cudownego obrazu św. Józefa w kolegiacie kaliskiej.
25 czerwca - bierze udział w pożegnalnej akademii ku jego czci urządzonej w auli Uniwersytetu Poznańskiego.
30 maja - dokonuje ingresu do prokatedry warszawskiej. Wita go abp Antoni Szlagowski podniosłym, historycznym przemówieniem.
29 czerwca - konsekruje biskupów pomocniczych (ks. Zygmunta Choromańskiego i ks. Wacława Majewskiego) w prokatedrze warszawskiej.
21 lipca - poświęca kościół pw. Św. Doroty, Stanisława i Wacława we Wrocławiu na prokatedrę w obecności ośmiu biskupów.
8 września - poświęca naród polski Niepokalanemu Sercu Maryi na Jasnej Górze w obecności całego episkopatu i milionowej rzeszy wiernych.
24 grudnia - wygłasza przez radio watykańskie tradycyjne przemówienie wigilijne skierowane do katolików w Polsce i za granicą.
1947
3 stycznia - przemawia w Warszawie na zebraniu Związku Księży Muzyków poruszając problem podniesienia śpiewu i muzyki kościelnej.
10 marca - wydaje historyczny list pasterski na 950-lecie śmierci męczeńskiej św. Wojciecha.
26-27 kwietnia - bierze udział wraz z całym episkopatem polskim i kard. Adamem Sapiehą w uroczystościach jubileuszowych św. Wojciecha w Gnieźnie.
czerwiec - gości w Polsce kard. Bernarda Griffina, prymasa Anglii i zwiedza wraz z nim ośrodki życia kościelnego, zwłaszcza na Ziemiach Zachodnich.
16 czerwca - wraz z kard. Bernardem Griffinem uczestniczy w pielgrzymce na Jasnej Górze.
24 czerwca - powołuje do życia Radę Prymasowską dla Odbudowy Kościołów Warszawy i wydaje odezwę w tej sprawie oraz poświęca i kładzie kamień węgielny pod bazylikę archikatedralną pw. Św. Jana w Warszawie (zniszczoną w czasie powstania warszawskiego).
26 października - poświęca Wyższe Seminarium Duchowne w Gorzowie i bierze udział w uroczystej akademii z tej okazji.
1948
21 marca - bierze udział w przeniesieniu Cudownego Krzyża z prokatedry do kaplicy Baryczków w gruzach archikatedry warszawskiej.
13 maja - otrzymuje tytuł Doktora Honoris Causa KUL z Prawa Kanonicznego.
24 maja - wydaje orędzie: Do ludności Ziem Odzyskanych, jako uspokojenie nastrojów wśród ludności po liście Ojca świętego Piusa XII do episkopatu niemieckiego.
1-2 lipca - uczestniczy na zaproszenie bpa Stefana Wyszyńskiego, ordynariusza lubelskiego w obradach Kongresu Kółek Różańcowych w Krasnobrodzie.
23 września - poświęca z okazji Konferencji Plenarnej Episkopatu we Wrocławiu statuę Matki Bożej przed tumem wrocławskim oraz publikuje list pasterski: O chrześcijańskim wychowaniu młodzieży.
10 października - bierze udział w uroczystości przeniesienia relikwii patrona Warszawy bł. Ładysława z Gielniowa do kościoła akademickiego w Warszawie i wygłasza płomienne przemówienie do młodzieży akademickiej.
13 października - kard. Hlond poważnie zachorował.
14 października - poddał się operacji wyrostka robaczkowego.
21 października - przyjmuje sakrament chorych i Wiatyk z rąk ks. bpa Zygmunta Choromańskiego w obecności biskupów sufraganów i kapituły i przekazuje swoją ostatnią wolę.
22 października - zgon kard. Hlonda, Prymasa Polski (o godz. 10.30) w szpitalu Sióstr Elżbietanek na Mokotowie w Warszawie.
24 października - eksportacja zwłok kard. Hlonda do prokatedry warszawskiej; prowadzi kondukt abp Walenty Dymek.
26 października - pogrzeb kard. Hlonda. Uroczystościom żałobnym przewodniczy JE Kard. Adam Sapieha. W pogrzebie biorą udział wszyscy biskupi, kapituły i przedstawiciele władz oraz ambasadorzy obcych państw. Zwłoki zmarłego kardynała złożono w kaplicy Najświętszego Sakramentu w gruzach katedry warszawskiej.
21 listopada - przewiezienie serca kard. Hlonda do bazyliki prymasowskiej w Gnieźnie.
22 listopada - złożenie urny z sercem prymasa w kaplicy pod wieżami (w dawnym kapitularzu) w bazylice gnieźnieńskiej.
1958
22 października - uroczystość przeniesienia zwłok kard. Hlonda do nowej kaplicy w bazylice archikatedralnej warszawskiej. Mszę św. celebruje bp Zygmunt Choromański w zastępstwie kard. Wyszyńskiego, obecnego na konklawe; przemówienie żałobne wygłasza abp Antoni Baraniak, długoletni sekretarz zmarłego prymasa.