Poznań, dnia 11 lutego 1946.
Dzienniki donoszą, że zalegalizowane zostało wyznanie pod nazwą polski narodowy kościół katolicki. W związku z tą wiadomością podaję drogim diecezjanom następujące wyjaśnienie:
1) Wyznanie pod nazwą polski narodowy kościół katolicki nie jest kościołem katolickim ustanowionym przez Zbawiciela Jezusa Chrystusa, lecz sektą amerykańską, utworzoną niedawno przez grono odstępców. Jest to więc jedna z wielu herezyj a nie ten kościół powszechny, od którego Polska przyjęła wiarę chrześcijańską i chrzest i do którego naród polski należy od tysiąca lat.
2) Zgodnie z odwiecznymi przepisami Kościoła katolickiego wiernym nie wolno pod ciężkim grzechem ani uczęszczać na nabożeństwa do tzw. polskiego narodowego kościoła katolickiego ani udzielać mu jakiejkolwiek pomocy. Przeciwnie należy mieć się na baczności przed jego propagandą i po bratersku przestrzegać przed nią rodaków. Dla wysłanników sekty domy polskie powinny być zamknięte.
3) Kto by przystąpił do tzw. polskiego narodowego kościoła katolickiego, odpadłby tym samym od Kościoła Chrystusowego i wiary ojców, wyłączyłby się od katolickiej wspólnoty narodu polskiego i od uczestnictwa w Sakramentach świętych oraz pozbawiłby się pogrzebu kościelnego.
4) Przestrzegam wiernych także przed wznowioną propagandą innych sekt, które niepowołane wciskają się w domy polskie. Za żadną cenę, ani za złote ani za dolary ani za dary zagraniczne, nie wolno sprzedawać swej wiary, swej duszy nieśmiertelnej, swego honoru katolickiego. Srebrniki zdrady nie uszczęśliwiły Judasza i nie wniosą ani błogosławieństwa ani szczęścia w rodzinę, która z Kościołem Chrystusowym zrywa.
Zbawiciel przestrzega: Kto we mnie tkwić nie będzie, zostanie precz wyrzucony i uschnie jako latorośl, którą zbierają i do ognia wrzucają i płonie. (J 15.6)
Przeżywamy okres krytyczny dla ducha narodu. Strzeżcie się pokusy odstępstwa. Pilniej niż kiedykolwiek wzmacniajmy religijną jedność narodową, pogłębiając swą wiarę i przynależność do Mistycznego Ciała Chrystusowego, którym jest święty Kościół katolicki.
Druk: "Zarządzenia Władzy Duchownej dla Archidiecezji Gnieźnieńskiej i Poznańskeij" 3(1946), s. 38-39;
także: Dzieła, s. 816-817.