Poznań, dnia 1 maja 1937.
Przewodnicząca (p. Suchocka) powitała J.Em. Ks. Kardynała Hlonda, przedstawicieli władz rządowych, wojskowych i samorządowych, przedstawicieli organizacji, prasy oraz delegatów stowarzyszeń i gości. Po podaniu ogólnej charakterystyki zjazdu i jego zadań, przewodnicząca stwierdziła, że Zjazd został prawidłowo zwołany pismem z dnia 13 kwietnia 1937 r. i że jest zdolny do uchwał. Po uzupełnieniu Prezydium i stwierdzeniu, że reprezentowane są wszystkie stowarzyszenia żeńskie i 18 Stowarzyszeń męskich nastąpiły przemówienia powitalne.
Pierwszy przemówił J.Em. Ks. Kardynał Prymas A. Hlond. W dłuższym przemówieniu podkreślił ważność chwili jaką przeżywamy, o czym świadczy wydanie przez Ojca św. mimo ciężkiej Jego choroby, trzech encyklik o komunizmie, neopogaństwie i położeniu Kościoła w Meksyku. Te wpływy zewnętrzne, przeciwstawiające się idei Chrystusowej, mogą zagrażać i nam. Potężne, przeszło 350 000 członków liczące Związki młodzieży katolickiej mają nie tylko przeciwstawić się przenikaniu wpływów komunizmu i neopogaństwa, ale mają iść naprzód i zdobywać dusze dla Chrystusa. Życzył Jego Eminencja delegowanym i Związkom całym, aby wnieśli do pracy serdeczną burzę, która by porwała młodzież do wytężonej twórczości duchowej, a dalej, aby całą działalność ożywiał duch wzmożonej jeszcze solidarności. Na zakończenie dziękował Jego Eminencja prezesce M. Suchockiej i prezesowi Potworowskiemu, których kadencja się kończy, za trzyletnią ofiarną i bardzo pożyteczną pracę.
Druk: "Kierownik Katolickich Stowarzyszeń Młodzieży Polskiej" 7(1937), s. 174;
także: Dzieła, s. 583-584.