Poznań, 27 grudnia 1938.
Wskutek mojej inicjatywy i zachęty zaczyna wychodzić z Nowym Rokiem w Poznaniu czasopismo dla Duchowieństwa pod tytułem Teologia Praktyczna. Redakcję jego objęli na moje życzenie Księża Profesorowie Seminarium Poznańskiego, którzy korzystać będą ze współpracy wybitnych i doświadczonych znawców przedmiotu z całego kraju. Zrazu będzie Teologia Praktyczna wychodziła jako kwartalnik.
Celem czasopisma jest żywotne aktualizowanie nauk teologicznych i ich stosowanie w praktyce duszpasterskiej, aby kapłan wychodzący z Seminarium z bogatą teoretyczną wiedzą kościelną nie stał bezradny wobec prądów i zagadnień bieżącej chwili i wobec konkretnych potrzeb życia religijnego w Polsce. Wychodząc z takich założeń, Teologia Praktyczna wypełni lukę znaną w naszych publikacjach teologicznych i powinna stać się ulubionym vademecum każdego kapłana pragnącego kształtować skutecznie współczesność w duchu Chrystusowym.
Toteż nie chciałbym w tym wypadku poprzestać na zwykłym wyrażeniu życzenia, by moi Kapłani prenumerowali Teologię Praktyczną. Zgodnie z uchwałą 7 § 2 Pierwszego Polskiego Synodu Plenarnego wzywam autorytatywnie swoich kochanych Księży, by wszyscy abonowali i popieraliTeologię Praktyczną jako swoje pismo fachowe, czerpiąc z niego zarówno metodę realnego ujmowania zagadnień pasterskich jak i praktyczne wskazówki.
Aby w chwilach tak trudnych pod względem gospodarczym ułatwić Duchowieństwu prenumerowanie Teologii Praktycznej, zarządzam osobnym dekretem obniżenie abonamentu Miesięcznika Kościelnego, w którym od Nowego Roku znoszę część nieurzędową.
Druk: "Miesięcznik Kościelny Archidiecezyj Gnieźnieńskiej i Poznańskiej" 11-12(1938), s. 432;
także: Dzieła, s. 642-643.