Poznań, 15 czerwca 1927.
Z radością słyszę o pracach Komitetu około przygotowania VIII Zjazdu Katolickiego w Inowrocławiu, który będzie zarazem pierwszym Kongresem Eucharystycznym w Polsce. Do jego powodzenia przywiązuję nadzwyczajne znaczenie, wychodząc ze zasady, że bez życia eucharystycznego nie ma życia katolickiego i że wszelkie hasła odrodzenia duszy polskiej pozostać muszą pustymi frazesami, jeżeli Eucharystia nie stanie się słońcem i sercem naszego życia religijnego.
Wielebne Duchowieństwo moje, które ma tak trafne zrozumienie i potrzeb dzisiejszej chwili i właściwych środków odbudowy Narodu, niewątpliwie udzieli wszelkiego poparcia pracom Komitetu.
Liczę też na to, że organizacje katolickie i społeczne oraz szerokie warstwy wiernych wezmą tłumnie udział w uroczystych obchodach inowrocławskich i przejmą się ich głęboką myślą religijną.
Pracom Komitetu z głębi duszy błogosławię z tym życzeniem, by Zjazd nie tylko głęboko poruszył bujną i bogatą duszę kujawską, lecz odbił się głośnym echem w obu archidiecezjach, budząc żywszy ruch eucharystyczny w całym kraju.
Druk: "Przewodnik Katolicki", 27(1927), s. 381;
także: Dzieła, s. 185.